heeft elk artistiek medium zijn meesterwerken, en wanneer het onderwerp stripboeken is, moet de geschiedenis van de horloge worden erkend. Sinds de publicatie van de originele 12-uitgave-serie ontstond een loyale en beschermende aanhang rond het universum gemaakt door Alan Moore en Dave Gibbons. Oorspronkelijk gepubliceerd door D.C. Comics, bezit de dochteronderneming van Warner Bros. nu zowel het verhaal als de originele personages die voor het boek zijn gemaakt. Tegenwoordig zien Moore en Gibbons (en redacteur Len Wein) allemaal de Watchmen als een compleet, op zichzelf staand verhaal. D.C. drukt echter door met nieuwe inhoud voor deze personages, zonder hun makers. In beide pagina’s van de stripboeken, in de speelfilm van Zack Snyder (die misschien geen toekomst blijft hebben met DC Comics?!), En op HBO gaan in plaats daarvan nieuwe verhalenvertellers door. Of ze de hoogten die Moore kunnen bereiken en Gibbons kunnen bereiken, is de echte vraag over de hoofden van fans.
Om te begrijpen wat dit verhaal voor zowel fans als de wereld van strips betekent, moet je de geschiedenis van de horloge in context begrijpen. Omdat, zo goed als het verhaal op zijn eigen verdiensten is, Moore’s Tale is onafscheidelijk vanaf het midden van de jaren tachtig toen hij het schreef. Veel van de politieke thema’s erin zijn destijds geboren uit de echte politiek. Ook is de verklaring die Moore doet over superhelden, deze mythefiguren, ook van toepassing. Mensen reageerden lange tijd op de puur-harthelden. Maar toen instellingen in de praktijk hen faalden, deed ook hun vermogen om te worden vermaakt door de gedachte aan een held. Hoewel de heldenkarakters van Moore allemaal sympathiek zijn, zijn ze dieper gebrekkig als menselijke wezens dan tot op heden enig gekostumeerd karakter. Dit was de eerste keer dat strips werden gedeconstrueerd door mensen die van strips hielden.
De wachters introduceren een wereld van bijna middernacht
Een belangrijk kenmerk van de Watchmen Comics is echt: de Doomsday Clock. Het is een organisatie van wetenschappers die waarschuwt voor de dreiging van wereldwijde uitsterven uit nucleaire oorlog en/of klimaatverandering. In de jaren tachtig ging het echter allemaal om de Koude Oorlog. Velen zien de tijd van president Ronald Reagan als het begin van het einde van die tijd. Tijdens zijn eerste termijn weigerde Reagan echter zelfs met de nucleair aangedreven rivaal. In eigen land verloren mensen het vertrouwen in de instellingen waarop ze bedoeld waren om op te vertrouwen. Specifiek van zorg voor Moore was de steeds meer draconische visie op het strafrecht dat in de tijd populair was. Deze helden wilden niet onschuldig leven redden of verantwoordelijkheid nemen voor de kracht die ze hadden gekregen. Ze wilden mensen zien gestraft op gewelddadige en permanente manieren. Dit was een samenleving boos op de wereld.
x
Mario Kart DLC Gold Rush.MP4
0 seconden van 12 minuten, 40 seconden
Live
00:00
12:40
12:40
Ongetwijfeld weerspiegelt de politieke boog van de jaren zestig en zeventig wat er op dat moment in stripboeken gebeurde. In de jaren zestig reageerden mensen op onrust in de praktijk door zich te wenden tot strips in de zilveren leeftijd. Gekonte helden die goede jongens waren vochten met gekostumeerde schurken die slechteriken waren. Zoals alle goede sci-fi waren ze zowel dom en serieus. Omdat de omwenteling van de jaren zestig echter in de malaise van de jaren zeventig is afgekoeld, vertrouwden mensen dat soort helden niet meer. De wachters is een van de eerste werken om het idee van gekostumeerde superhelden te deconstrueren met zowel cynisme als tederheid. De geschiedenis van de wachters is de geschiedenis van de wereld en zijn relatie met symbolische figuren van autoriteit. En de ultieme boodschap is: vertrouw geen van de klootzakken.
De Watchmen -personages en hun striptegenhangers
Afbeelding via DC
Een van de eerste flitsen van inspiratie voor de Watchmen was dat Moore een moordmysterie wilde schrijven. In het bijzonder wilde hij een serie die opende met de moord op een populaire gekostumeerde held. Destijds waren een aantal striphuizen in Silver Age Sluit de winkel, niet in staat om hun kindvriendelijke helden te evolueren naar personages die moderne lezers wilden. Moore wilde oorspronkelijk de personages uit MLJ Comics ‘serie Mighty Crusaders gebruiken. Hierna probeerde hij het rooster van Charlton Comics te gebruiken, maar D.C. kocht ze onlangs. Hoewel Moore voor D.C. werkte, wilden ze die investering beschermen. Dus, in plaats daarvan creëerde Moore zijn eigen personages, wat uiteindelijk beter was voor het verhaal.
De komiek
Dit personage is gebaseerd op het Charlton -personage, de vredestichter. In de stripboeken was hij een pacifistische diplomaat die niet-dodelijk geweld gebruikte om voorgoed te vechten. Naarmate de serie vorderde, werd het donkerder en werd hij een moordenaar. De cabaretier draagt een masker en gebruikt wapens, met een ver weggemiddelde vechtvaardigheid. Hij is nog steeds een werkende held, gesanctioneerd door de overheid om donkere en gewelddadige dingen te doen in naam van vrijheid. Hij denkt dat het leven allemaal een grote grap is, vandaar de naam. Ook werkt de enige originele “Minuteman” nog steeds. Van wat we van hem zien in het verhaal, was de cabaretier nooit echt een ‘held’.
Het zijden spook
Gebaseerd op de personage Nightshade van de Line-Up van Charlton,Het zijden spook was een van de meest populaire originele helden. Ze begon, samen met “Captain Metropolis”, de supergroep van de jaren 1940, de Minutemen. Ze beviel en ging met pensioen, maar haar dochter nam de Silk Spectre Mantle aan in de jaren zeventig en tachtig Watchmen -tijdperk. De seksuele aanval van de eerste spook in de handen van de cabaretier is een plotpunt, net als de onthulling dat het tweede spook de dochter van de cabaretier is.
De nite -uil
De Nite Owl is direct geïnspireerd door de blauwe kever, beide mantels droeg meer dan één persoon. De originele nachtuil uit het Minutemen -tijdperk was Hollis Mason. Een agent, Mason begon de outfit te dragen als reactie op schurken die “maskeren” in bizarre kostuums. Dan Dreiberg neemt de mantel in het horloge -tijdperk aan, hoewel zijn versie van de uil meer lijkt op Batman. Hoewel zowel Mason als Dreiberg meer Peter Parker zijn dan Bruce Wayne. Het zijn de cijfers die bijna iedereen in die wereld leuk vindt.
Rorschach
Dit personage is gebaseerd op het personage van Steve Ditko, de vraag, die een kenmerkend gezicht had. Rorshach wordt echter geleverd met een masker met een soort zwart -witte vloeistof die van vorm verandert op basis van zijn emotie. Dit geeft zijn masker een effect vergelijkbaar met een Rorshach -test voor psychische aandoeningen. Interessant is dat Rorshach een van de meest mentaal onstabiele personages is. Hij is ultra-gewelddadig en zeer rechtse, kijkend op sekswerkers, de armen die zich tot misdaad wenden en LGBT+ individuen. Toch vertegenwoordigt hij het anarchistische hart van de kerngroep van helden.
Ozymandias
Dit personage is gebaseerd op Peter Cannon, Thunderbolt, in de Charlton Line. Beide personages waren gewone stervelingen, maar ze leerden hun lichaam voorbij de gemiddelde grenzen te duwen. Een rijke erfgenaam, Adrian Veidt wordt een opzichtige superheld met in wezen verbeterde reflexen en vechtmogelijkheden. Hij is ook superintelligent, rijk en merchandiseerde zelfs de alter ego’s van hem en de andere horloge. Zoals fans van de wachters weten, bedenkt Veidt een samenzwering die de Koude Oorlog effectief beëindigt door de mensheid te verenigen tegen een gemeenschappelijke dreiging. Bij het creëren van deze valse dreiging doodt hij echter miljoenen mensen.
Dokter Manhattan
Gebaseerd op het personage ‘Captain Atom’, die (samen met de Blue Beetle) zijn weg naar de Justice League liep, is dit het enige Watchmen -personage met echte superkrachten. Dr. Jonathan Osterman wordt gevangen in een nucleair ongeluk en wordt een goddelijk wezen dat zichzelf als meer dan menselijk beschouwt. Gezien als de grote hoop van Amerikanen voor bescherming, keert Ozymandias hen tegen hem. Dr. Manhattan verlaat ondertussen de aarde alleen om een meer kosmisch bestaan te leven.
Waarom we zo veel om de Watchmen -personages geven
Als Moore en Gibbons legendarische personages aanpassen wiens achtergrondverhalen de meeste mensen wisten, werkt dit verhaal misschien niet zo goed. Als Nite Owl Blue Beetle zou zijn of, zelfs, Batman zou het publiek hun eigen ervaringen met die personages in het verhaal brengen. Bijvoorbeeld, mensen die opgroeiden met het Batman-tv-programma geven de voorkeur aan de campy Schumacher-films boven de meer serieuze “Dark Knight”-geïnspireerde takes van Burton, Nolan en zelfs Snyder zelf. Door een nieuw personage te gebruiken, konden Moore en Gibbons zich aangetrokken voelen op superheldische archetypen zonder de emotionele bagage die zelfs de Charlton -helden is geassocieerd. We zien de dingen die we leuk vinden aan Batman, de Punisher, Superman en andere personages in de Watchmen. De geschiedenis van de wachters, met name de personages, was een onbekende hoeveelheid voor het publiek.
Dus niet alleen kunnen Moore en Gibbons het idee van gekostumeerde helden deconstrueren, ze kunnen ook hun oorsprong onthullen. Het idee dat de originele Minutemen zich geschikt maakten om gemaskerde schurken te bestrijden, is een geweldige kijk op de stripwereld. Het is zelfs een die de Fox -serie Gotham gebruikte om de ‘behoefte’ voor een Batman te beargumenteren. Maar omdat deze personages hun originele creaties zijn, kunnen ze hun achtergrondverhaal doordringen met de thema’s die ze willen verkennen. De Hero Dollar Bill uit de jaren 1940 wordt bijvoorbeeld door banken gesponsord om bankrovers te stoppen. Ze staan erop dat hij een cape draagt voor esthetische doeleinden, en de cape die in een deur vangt leidt naar zijn dood door een schurk. Toch zien we genoeg van de achtergrondverhalen van deze personages om er (of meer) om hen te geven dan meer herkenbare.
De niet-aangepaste serie wordt Zach Snyder’s The Watchmen
Afbeelding via Warner Bros.
In het midden van de jaren 2000 waren stripboekenfilms nog steeds een onzekerheid, althans met betrekking tot hun langetermijnkoffiebankbaarheid. De MCU is pas net begonnen. Toch tikte Warner Bros. Tikte Snyder om dit aan te passen aan film. Helaas, terwijl de Watchmen-serie op het juiste moment arriveerde in termen van echte kwesties en de industrie, kwam de geschiedenis van de Watchmen-film op het slechtst mogelijke tijdstip uit. De geo-politieke wereld was in een veel andere staat dan in het midden van de jaren tachtig. Gedurende de tijd dat Snyder de film neerschoot, koos de VS zijn eerste Afro -Amerikaanse president, die een campagne rende gebouwd op ‘Hope’. Ondertussen begonnen regisseurs net onder de knie te krijgenng het soort idealistische superheldenfilms die analoog zijn aan de zilveren tijdperk dan de bronstijd van de jaren 1970 en 1980 (dat de publicatie van de Watchmen -serie effectief beëindigde).
De film veroorzaakte controverse. Ten eerste hekelde Alan Moore het tot het punt dat hij erop stond dat hij het krediet van de maker niet kreeg. Ten tweede was de film een trouwe aanpassing die enkele van de beeldtaal en specifieke plotpunten veranderde. Maar wat de film echt heeft laten worstelen, is dat het publiek gewoon niet klaar was voor dit soort verhalen. Tegenwoordig, met shows als de Umbrella Academy, Doom Patrol en Amazon Prime’s The Boys, bereiken we misschien het punt waar de stripfilmindustrie klaar is voor het soort introspectie dat de Watchmen -serie kickstarted. Interessant is dat de regisseur door de Watchmen -film heel goed oud is. Snyder, ondanks de kritiek die hem heeft opgelegd over zijn voorliefde voor “Dark Ad Gritty” superhelden, maakte een film die minstens tien jaar vooruit was.
Hoe het einde van de Watchmen -film net zo goed is als die van het boek
Een nietje van Silver Age-strips, vooral voor team-ups, is dat een gigantisch buitenaards monster van een soort komt om een stad te vernietigen. In de boeken heeft alleen Dr. Manhattan aanzienlijke bevoegdheden. Er zijn geen aliens van een andere planeet of dat soort dingen. Het probleem voor de helden, de schurken, de regeringen en alle anderen zijn gewoon mensen. Dus, in het licht van de dreigende nucleaire oorlog, ingenieurs van Ozymandias, zowel de verbannen van de enige echte “super” -held als het uiterlijk van een gigantische ruimtemonster gebogen op vernietiging. Door ingewikkelde stripboeken supervillain middelen creëert ozymandias een gigantische psychische ruimte inktvis. Hij teleporteert het naar New York City, waar het miljoenen doodt met een psychische aanval. Het wezen sterft vrijwel onmiddellijk, waardoor de mensheid een gemeenschappelijke, buitenaardse bedreiging achterblijft. Een ingenieuze subversie van zoveel stripverhalen, dit is het perfecte einde voor die serie.
De film heeft echter minder verhalende ruimte om mee te werken. Zo maakte Snyder een nogal ingenieuze overstap naar het plan van Ozymandias. Het Super-Willain-plan is eigenlijk dodelijker dan de versie van de strip. Met behulp van technologie die Dr. Manhattan’s ‘Radioactive Decay Signature’ nabootst, vernietigt hij een aantal wereldhoofdsteden. Dit verenigde de mensheid effectief tegen de dreiging van een kwaadaardige Dr. Manhattan. Terwijl het verbieden van gemaskerde helden in de strips wordt gezien als onderdeel van wat de tragedie ‘toestond’, maakt de ozymandias van de film een van de grootste vijand van de kostuums op aarde. Toch zorgen deze herinterpretatie en andere dingen ervoor dat sommige fans zeggen dat Snyder de geschiedenis van de horloge niet respecteerde. Toch zeggen zelfs andere critici dat de film te trouw was aan het boek, wat suggereert dat Snyder hoe dan ook verdomd was.
Wat is de volgende stap voor de Watchmen?
In de afgelopen jaren revitaliseerde D.C. Comics het Watchmen Universe. Ze publiceerden one-shot prequel-romans en de Doomsday Clock-serie, waarin de personages van Moore interactie hebben met het vlaggenschip D.C.-helden zoals Superman en Batman. Ook debuteert HBO dit najaar een serie onder leiding van Damon Lindelof, van Lost en Refovers Fame. De plot van de serie blijft, net als elk Lindelof -project, gehuld in geheimhouding. Het zal echter een vervolg zijn op de stripboekenreeks. Een schot in de recent uitgebrachte teaser-trailer lijkt de nasleep van de aanval van Ozymandias te tonen (bij een carnaval, dat zelf een visuele shout-out kan zijn voor Moore’s Batman Story The Killing Joke). De geschiedenis van de wachters is nog niet klaar met geschreven.
Alan Moore en Dave Gibbons creëerden een universum dat een diep cynisch beeld van helden had, en daarmee hun hele medium verhoogde. Dus fans van dat universum en deconstructionistische verhalen hebben geluk. Er komt nog veel meer op je af, met genoeg tijd om de boeken te lezen, de motion strips en de film helemaal opnieuw te bekijken.