Vandaag, een evaluatie van een release van 2008 die tot dit jaar pas aan mij is voorgelegd. Het debuutalbum van Tasmanian Aaron Thomas, “Follow the Elephants.” Je moet net als elk type record dat begint met een deuntje genaamd “Descending”, beweegt met “verspild of gek” voordat je naar “down to earth” komt, evenals eindigt met “finish me”. Alleen al uit de tune -titels kun je zien dat er hier een stijl is. De muziek is extreem vergelijkbaar met Radiohead, wat niet slecht is. Ik ben geen grote Radiohead -fan (ik vind ze leuk, maar ik ben geen fanaat), maar Thomas behandelt de dingen die ik het leukst vind over Radiohead, d.w.z. melodieën met spookachtige melodieën en klaagzang, terwijl Het vermijden van de buitenafhankelijke experimenten die, zowel in mijn openhartige als de twijfelachtige mening, de luisteraar op emotionele afstand houdt. In plaats van te rennen van een hartverbinding met zijn publiek, gaat Thomas volledig in op, met gepassioneerde deuntjes over mensen en relaties, evenals de ware betekenis van
huis. Als ik hier nog een muzikale verbinding moest vermelden, zou ik waarschijnlijk met Resident Cope gaan. De stem van Thomas is soepeler, maar het materiaal en het schrijven van songwriting zijn net zo visceraal.
Dit is een extreem geweldig record, en ik kan niet wachten om zijn volgende te horen.
Aw kom op
Denken is onproductief
Bonus Radiohead !!!!
Daytona 500 (Panzah Zandahz Iron Lung Remix) 0-Ghostface Killah (YSI)
Nepplastic bomen-jeff tweedy (YSI)