november zag de release in handelspaperback-type van het zes-uitgave “Search for Kryptonite” -verhaal dat oorspronkelijk in Superman/Batman liep. Het fundamentele uitgangspunt is dat Superman ten slotte het zat wordt dat iedereen trick Kryptonite -voorraad heeft en dus besluit hij om elk laatste beetje te vinden en het in de zon te slingeren. Hulp bij het ontdekken van de rotsen is ‘s werelds grootste detective. Toen ik dit voor het eerst controleerde, was ik geschokt dat niemand dit eerder had gedaan. Ik impliceer dat vleermuizen en supes worden verwacht dat ze twee van de slimste jongens op aarde zijn, maar het kwam nooit bij hen op om alle k te verzamelen en in de ruimte te trappen? Het werd tijd.
Het boek, gescript door Michael Eco-vriendelijk, evenals Mike Johnson, door Shane Davis, evenals geïnkt door Matt Banning, behandelt het concept op een vrij eenvoudige manier: elk verhaal gaat over een specifieke uitdaging, evenals de Batman /Zatanna Storyline is een van de weinige keren dat ik het erg leuk vond om over Woman Z. te lezen. ( Niet op een slechte manier, noodzakelijkerwijs. Aquaman gedraagt veel meer als Prince Namor, jaloers verdedigend het beste om Kryptonite te dragen, maar dit maakt hem verwant aan Frank Miller’s Dark Knight, dus het is niet helemaal ongelooflijk. Aquaman is een van die jongens wiens hele personage evenals karakter lijkt te wijzigen op basis van wie voor hem componeert. Nog een hoogtepunt van het boek: Supes wordt Loopy van de onlangs gevonden Silver Kryptonite – een behoorlijk grappige wending van evenementen, terwijl hij begint te hallucineren, waardoor Shane Davis ‘grote’ kunststijl zich kan uitstrekken tot humoristische weergaven van Superman’s collega -helden. Zie onder.
Wees echter gewaarschuwd: als je een DC-nerd bent en alles begrijpt van de huidige continuïteit, zal dit boek je gek maken. Flash is vreemd, het kostuum van Superman is uitgeschakeld, evenals ideeën van Smallville zijn opgenomen in de verhaallijn. (Auteur Michael Eco-Friendly is een schrijver voor Smallville.) Plus, uiteindelijk is er een enorm overheidsplot (natuurlijk-omdat elke strip er een moet hebben) waar we nog nooit echt over hebben gehoord. Ondanks de plotpunten voor voetgangers is het echter een leuke lees. Het is vooral geweldig voor relaxte Superbat-fans, zoals ikzelf, die echt niet zo goed geven om “World of Krypton” of “R.I.P.” alleen maar willen zien dat D.C. zowel de beste als het slimste van hun ding wil zien. Jongere bezoekers zullen er ook van genieten, omdat het uiterst eenvoudig te volgen is. Tegenwoordig bieden tegenwoordig niet voldoende boeken die bezoekers kunnen krijgen zonder een playbook.
En eerlijk gezegd, dat is het allerbeste aan de extreem ongelijke Superman/Batman -serie in het algemeen – als je van Clark houdt, en Bruce, kun je ze hier ontdekken – zonder alle onzin in het D.C. Universe van Dan Didio. Hij moet ooit de slechtste hoofdredacteur zijn. Onder zijn horloge gingen Teen Titans van een van de allerbeste boeken ooit tot onleesbaar zijn; Bruce Wayne werd “gedood” – maar niet in Batman R.I.P., een verhaal dat zo stompe en vreselijk werd verteld dat het niet kon worden begrepen (laat staan gewaardeerd) totdat het allemaal voorbij was; Superman ongeloofwaardig werd verbannen; De Justice League ging, net als Teen Titans, van geweldig naar slecht, evenals nu het zal Congorilla erin hebben (!); Evenals een aantal grote “gebeurtenissen” waren ofwel onbegrijpelijk (“laatste crisis”), evenals lang (“identiteitscrisis”), of zinloos (zal alles ooit echt gebeuren in “zwartste nacht”, of is dit gewoon een lange moeilijke slog naar nergens?).
Kortom, bladeren voor Kryptonite is niet het allerbeste boek dat je ooit zult lezen, maar het is een geweldige kous -dingen, vooral voor fans van superhelden die niet zorgen voor de laatste twee jaar van DCU -implosies, ontwijkingen, evenals vernietiging . De oprechte zorg is of we Kryptonite nog steeds op aarde zien verschijnen, of dat het inderdaad voorgoed verdwenen is.